In 1872 schreef een zekere W.E. Webb het boek ‘Buffalo Land‘. Het boek beschrijft het ‘Wilde Westen’, het land van de bisons en de indianen, De Rocky Mountains, Colorado, Kansas en The Great Plains, ofwel, de natuurlijke omgeving van de wilde mustang.
In hoofdstuk 21 beschrijft Webb hoe hij een kudde wilde paarden tegen komt. In een poging om een paard te ‘creasen‘ (de nek raken met een kogel om het dier tijdelijk te verdoven – en dat lukt natuurlijk nooit) schiet hij tot zijn spijt 2 paarden dood.
Hij schrijft: “Ik staarde naar mijn 2 slachtoffers met minder tevredenheid dan die ik ooit eerder voelde na het schieten van een dier. Een paard doden is ongeveer hetzelfde als het schieten van een aap. Ze staan de mens te nabij om te dienen als voedsel. Het paard omdat het een zo’n trouwe dienaar is, de aap omdat, als we Darwin mogen geloven, onze voorouder is.”
Grappig om te merken dat men 140 jaar geleden al een aversie had tegen het eten van paardenvlees, een actueel onderwerp!
Webb schrijft verder: “Toen ik die twee mooie paardenlichamen verder onderzocht merkte ik iets op dat alle hoefsmeden ter wereld die paarden verminken eigenlijk eens zouden moeten zien. De hoeven waren hard en gezond en perfect als ivoor, zonder een enkel barstje of imperfectie.”
Hij draait de hoef om en vindt onderop de voet het ‘geheim’ van deze superhoeven: fantastisch ontwikkelde gezonde stralen onder hoeven zoals “Moeder Natuur” ze gemaakt en onderhouden heeft zonder dat er ooit een hoefsmid in gesneden of gevijld heeft.
Webb concludeert dat hoefsmeden deze hoeven zouden moeten bestuderen. Het is duidelijk dat deze wilde paarden geen last hebben van de problemen die het gedomesticeerde paard heeft. ‘The sorrows of horse-flesh are the fruits of civilization‘. De problemen van onze paarden zijn de gevolgen van hun leven in gevangenschap, schrijft Webb. Door de natuurlijke hoef te bestuderen zouden we de gezondheid en bruikbaarheid van het paard aanzienlijk kunnen vergroten.
Hoeven van wilde mustangs
Hoewel Webb, voor zover ik kon nagaan, geen paarden- of hoevenman was en zijn 500 pagina’s dikke boek slechts 2 pagina’s wijdde aan paarden deed hij een wonderbaarlijk accurate observatie en trok hij ook precies de juiste conclusie: De lifestyle van het gedomesticeerde paard en de effecten van verkeerd bekappen en beslaan zijn de oorzaken van hoefproblemen.
Helaas zou het nog meer dan honderd jaar duren voordat er serieus naar de hoeven van wilde paarden gekeken zou worden… En we zijn er nog niet… Het zal nog wel even duren voordat iedereen doordrongen zal zijn van de noodzaak om paarden een zo natuurlijk mogelijk leven te bieden en een bekapping die de natuurlijke slijtage nabootst.
First, it is ridiculed.
Second, it is violently opposed.
Third, it is accepted as being self-evident.
~ Arthur Schopenhauer
Reden te meer ook om het wilde paard te beschermen en te behouden. Als inspiratiebron, levende erfenis en kennisbank.