Bij een traditionele bekapping wordt de onderrand van de hoefwand meestal tot een vlak niveau afgevijld, alsof de hoef wordt voorbereid voor het aanbrengen van een hoefijzer. De eerste plaats waar zo’n platte ‘weidetrim’ problemen geeft is ter hoogte van de kwartieren.
Hedendaagse trimmethoden die uitgaan van de anatomie en functie van de hoef volgen bij het trimmen de omtrek van de zool. Door de zool te volgen ter hoogte van de zijkant van de hoef zal er in veel gevallen een boogje ontstaat aan de onderzijde van de hoefwand: Het zogenaamde kwartierboogje of scoop. Waar dienen kwartierboogjes voor en welke problemen kunnen ze helpen voorkomen en oplossen?
Voorkant: hard materiaal
Achterkant: zachtere onderdelen
De binnenkant van de hoef bestaat globaal uit twee delen: De voorkant bevat hard materiaal (hoefbeen, bot) en de achterkant van de hoef de zachtere materialen (kraakbeen, straalkussen). De achterkant van de hoef vangt de schok van de landing op. Met de voorkant van de hoef zet het paard af om zich naar voren te stuwen.
Het grensgebied tussen de voorkant en achterkant van de voet is het breedste deel van de hoef. Dit deel van de paardenvoet komt tijdens het neerzetten en afwikkelen onder grote spanning (druk, fysische kracht) te staan.
De richting van de krachten
De hoefwand ter hoogte van de kwartieren kan onder druk van het paard in beweging nergens anders heen dan naar buiten, naar boven en naar voren.
Naar buiten: De kwartieren zijn de eerste plaats waar flare ontstaat en waar de hoefwand als deze te lang wordt gelaten, zal afbrokkelen of scheuren. Door de naar buiten gerichte krachten zal de witte lijn bij de kwartieren worden opgerekt.
Naar boven: De naar boven gerichte krachten drukken de kroonrand boven de kwartieren naar boven. De kroonrand komt hierdoor plaatselijk onder druk te staan. In extreme gevallen wordt zelfs de zool bij de kwartieren mee omhoog getrokken.
Naar voren: De druk op lange kwartieren kan als gevolg hebben dat hielen en steunsels naar voren worden getrokken. De hielen raken dan ondergeschoven en de steunsels zullen over de zool heen gaan liggen in plaats van rechtop langs de straalgroeve te lopen.
De oplossing voor deze vervormingen van de hoefwand is de spanning op de kwartieren te verlagen door het aanbrengen van kwartierboogjes. Kwartierboogjes zijn ook aangetroffen in de hoeven van wilde paarden.
Kwartierboogjes zijn niets anders dan een goed kort gevijlde en afgeronde hoefwand aan de zijkant van de hoef. In veel hoeven zullen automatisch kwartierboogjes ontstaan als de vorm en de welving van de zool worden gevolgd bij het bekappen. De hoefwand wordt rondom tot hetzelfde niveau ten opzichte van het niveau de zool afgevijld. Door de kwartierboogjes aan te brengen zal de haarlijn van de kroonrand rechter worden, en daardoor de groei van de hele hoefwand. Kwartierboogjes zijn onmisbaar bij het verhelpen van kwartierflare, kwartierscheuren en over de zool geklapte steunsels. Kwartierboogjes mogen niet ontbreken bij het trimmen van hoeven met ondergeschoven hielen.
Volg je de omtrek van de zool tijdens het bekappen en ontstaan er geen kwartierboogjes? En heeft dit paard geen van de bovengenoemde verschijnselen zoals kwartierflare of ondergeschoven hielen? Breng geen kunstmatige kwartierboogjes aan als de hoef er niet om vraagt. Je vijlt de hoefwand dan onnodig te kort.
Kwartierboogjes voorkomen overmatige spanning op de hoefwand en vervorming van de hoef en zijn daarom een belangrijk element bij het trimmen voor hoefgezondheid.
Te veel naar buiten gerichte druk op de kwartieren kan de hoefwand letterlijk van de voet aftrekken (flare), zoals goed te zien is op dit voorbeeld.